مش كنتى تقولى يامه ان الزمن جرى بيا
و العمر عدى و راح و انا مغمى عينيا
سنين كتيرة عدت منها ولا خدت بالى
و لما ضهرى اتنى بديت اقول انا مالى
اتارى الهم بيهد و بيجرى السنين
و حتط ايدى عالخد بتزود فى الحنين
حنينى للى راح و الفرح راح معاه
و كل يوم افتكره و احلم انى القاه
لو الموت ياخدنى عشان اشوف عنيه
اشوفه نتكلم المس ايديه
ادينى ليك مستنى بيا موت تعالى خدنى
و لو اموت دلوقتى هاقابله و اخده فى حضنى
تعالى يا موت كتير انا بستنى
انك تجمعنى بيه و من تانى نتهنى
عشقت يا موت من كتر عشقى ليه
و بستناك كتير من كتر شوقى ليه
و لمست وشى بايدى لقيت رسم الزمان
سمنى خط خط الله عليه فنان
بكل يوم عدى راسم خطوط خطوط
و اكن وشى بيسجل ولا حاجه عليه بتفوت
و شفت صورتى بعينى لقتنى لسه شباب
غمضتها و فتحت لقيت شيبى من العذاب
اتارى عمرى قلبل و انا لسه صغير
و شكلى زى ماهو ولا شئ فى وشى اتغير
بس قلبى الهم جرى عمرى كتير
و بقيت فى الشكل صغير و بهمى عجوز كبير
مش كنتى تقولى يامه فوق يابنى من الاحزان
لا الحزن ده يوم يهدك و تشيب قبل الاوان
ماخلاص يا امى انسى مانا شبت قبل اوانى
و الحزن سكن قلبى و الهم بقى عنوانى
خدينى يامه فى حضنك و بقوة ضمينى
دى دموعى يامه فى حضنك من الهم تشفينى
21.06.2007
3 comments:
die in the thing that we feel fear from it. no one wanna die but sometimes we feel that we are dead cause we donnot know our direction or we cannot find what we have to do in our life so die is ablocked route and the keys in our mind if we give up the route will be opened and ....... so every one should know him self before losing himself and others
why we always say mother in all situations and feel strong to her and be happy with her and cannot fight our fears when we still younger till we are thrown in her chest and go to her to feel safe and when we wanna talk about death we remember her in our thoughts whatever happened. we still belong to her...........
انا هاتكلم عربى ياعم اسهل....
اعتقد ان ده سببه هو الفطرة اللى الانسان اتخلق عليها,,,يعنى الطفل بيتولد بتنشأ علاقة غريزية بينه و بين امه من غير مايكون فاهم فيه ايه,,,و اثر العلاقة دى بيفضل معانا طول عمرنا
غير ان حضن الام فى راحة و امان
مش موجديين فى اى حتة فى العالم,,,حتى فى السرير اللى الواحد متعود انه ينام فيه و كان دايما يجرى عليه لما يكون خايف....لو كانت امه قصاده و السرير قصاده هاينسى حضن و امان السرير بتاعه و هايترمى فى حضن امه و لما بنكير الحضن ده احساسه بيفض فى قلبنا و ذاكرتنا,,,فاول مانحس بضعف او خوف او الم شديد ,,,,بنرجع عيال قصاد العطف و الحنان بتاع الام و نترمى فى حضنها و نبكى و نقول الآه بعلو حسنا...و كفاية ضمة واحدة منها تخفف الالم بشكل لا يمكن وصفه....و دى مش كل الاسباب....اعتقد ان فى حاجات ماتتفهمشى,,,تتحس بس,,,و اولا و اخيرا,,,ربنا خلق الام و ابنها فى بينهم ربطة كده معقدة...بس بتنعكس فيها رحمة ربنا على خلقه
Post a Comment